ZWARIOWANY PONIEDZIALEK - CZESC II

Dla przypomnienia : na ten zwariowany poniedzialek, o czym pojecia nie mialam ze takim sie okaze, moja sytuacja , zmeczona wczesniejszymi naprawami i kosztami, byla taka - samochod wcale nie naprawiony czyli nadal majacy dziwny stukot, brzoza czesciowo nadlamana, z jednym konarem zwisajacym po stronie sasiadek, moje telefony i sms-y do znanego nam pana od drzew bez odpowiedzi.

 Przez weekend dalam tym problemom spokoj no bo weekend, dnie wolne od pracy ale dzien wczesniej dzwonilam do stalego pana od drzew nie dostajac odpowiedzi wiec zaplanowalam dalszy ciag dzwonien zostawic na poniedzialek a zawleczenie mego auta do znajomego warsztatu na niewiadomo kiedy.

 W poniedzialek, po sniadaniu i ogarnieciu domu, majac zarazem plan pojechania do glownej biblioteki bo skonczyl mi sie zapas lektur, pierwsze pisze do sasiadek by dac im updejt w sprawie drzewa zapewniajac ze pracuje nad tym ale narazie nic nie slysze od "drwala".

 Wyszlo iz poruszylam mrowisko bo zaczely mnie co 5 minut bombardowac uwagami na ten temat, jakbym nie miala co robic tylko siedziec z telefonem i odpisywac, nie mowiac ze przeciaez znaly sytuacje. Napisaly wiec ze ten obwisly konar sie obsuwa i gdy calkiem oderwie to bedac dosc dlugim zahaczy o ich dach albo rynne. Odpisalam znowu przepraszajac i po raz ktorys mowiac ze nie moge sie skontaktowac z panem drwalem. One swoje dalsze sms-y lacznie z przysylaniem mi numerow telefonu do innych miejsc. Mnie pomalu juz brala straszna zlosc bo czulam ze robie co moge, zachowuje sie jak odpowiedzialna sasiedzko i popedzanie nie pomoze skoro nie moge sie skontaktowac z "moim" drwalem z ktorego uslug korzystalismy kilka razy wiec wiem ze jest doskonalym i ma super sprzet do tego rodzaju uslug.

 Do innych nie chcialam dzwonic bo wiadomo ze kazdy by przyszedl nie wiadomo kiedy, z kazdym najpierw sie oglada szkode, dostaje oszacowanie kosztu, z reguly zaprasza kilku by wybrac tego ktory wyglada solidnie i daje rozsadna cene - a to wszystko trwa czyli wcale by niczego nie przyspieszylo.

 Na n-ta wiadomosc od sasiadek w koncu odpisalam - kopiac sie w tylek ze zgrzecznosci zaczelam i teraz mnie poganiaja a moglam zostawic bez slowa i akcje wyciecia drzewa czynic w swoim tempie -  ze skoro tak sie denerwuja sytuacja to zadzwonie do naszego ogrodnika z prosba o pomoc. On nie zajmuje sie drzewami, nawet nie ma do tego sprzetu, ale moze odciac sam konar, reszte drzewa zostawiajac dla fachowcow. Dzwonie wiec do ogrodnika a juz pomalu zaczelam byc przez te sasiedzkie texty bardzo podminowana i zalujac ze wogole zaczelam z grzecznisci poruszac temat. Ogrodnik odmowil przyjscia bo mial swoj dzien zajety pracami u innych ludzi, majac swoj wlasny plan tygodnia. Pisze wiec znowu do sasiadek zawiadamiajac ze mi nie wyszlo z ogrodnikiem ale w ostatecznosci maz moze ten konar odciac by przynajmniej ta czesc problemu byla zalatwiona.

 Caly czas moja zlosc tylko rosla bo bylam zajeta czyms w domu a tu co chwile nowa wiadomosc i niepotrzebna mi rada od sasiadek, co chwile musialam sie odrywac i im odpowiadac, lacznie z tlumaczeniem sie dlaczego nie chce korzystac z telefonow ktore mi podrzucily. W koncu stanelo na tym ze jeszcze sie uzbroja w cierpliwosc, ze poczekaja az maz im ten konar odetnie.

 Na to, poniewaz skonczylam co robilam w domu, napisalam sasiadkom ze jade do biblioteki, ze dalszy ciag mych dzwonien do znajomego drwala nastapi po powrocie i dam im znac co dalej.......

Spakowalam sie wiec i wyruszylam do biblioteki a glowna z ktorej korzystam, znajduje sie po drugiej stronie miasta czyli sama jazda w trafiku zajmuje troche czasu. Ujechalam moze z poltorej mili, na szczescie jeszcze po spokojnej szosie, patrze a tu mi mi sie na tablicy zapalily dwa ostrzegawcze swiatelka - jedno ABS tyczace poduszek powietrznych, drugie informujace o braku funkcji przeciwslizgowej.

 Przerazona zjechalam na pobocze, zrobilam zdjecie tych swiatelek i wyslalam do meza z zapytaniem co dzieje i ze nie czuje iz powinnam jechac gdziekolwiek tylko wracac do domu. Odpisal ze gdyby tyczylo jego to by pojechal na co odparlam ze ja nie jestem taka brawurowa i ze jednak wroce do domu. Czy musze dodac ze do mej wczesniejszej frustracji i zlosci doszla jeszcze jedna, nawet wedlug mnie powazniejsza niz glupie drzewo?

 Wrocilam, przebralam sie i glupia znow pisze do sasiadek ze mi auto wysiadlo czyli jestem w domu i bede dzwonic dalej do tego mojego pana. Na to one odpisuja z zapytaniem co sie stalo z autem, jakie objawy i mowiac ze powinnam dac do warsztatu ! He? A co one sobie myslaly?  - ze dam do piekarza albo fryzjera?  O malo sie znowu nie kopnelam w tylek za glupote ze wogole je powiadomilam i teraz mam od nowa dalsze texty, dalsze nie proszone rady jakbym byla malym dzieckiem. Znowu mnie ta szpilka czy jak by nazwac ta nieproszona rada zezloscily ale staralam sie zlekcewazyc, nie odgryzac czy gniewac bo w sumie czyz warto psuc dobre stosunki sasiedzkie przez taka drobnostke?

 Na to wszystko dzwoni ogrodnik mowiac ze przypomnial sobie iz zna takiego jednego drwala i czy chce by mi go przyslal na co mowie ze tak. Prawie natychmiast odpowiedzial ze rozmawial, ze ten jego znajomy gdy tylko skonczy robote w innym miejscu to przyjedzie do mnie.

 Znowu wiec  pisze sasiadkom ze ktos tu bedzie, ze nie znam godziny ale dzisiaj i za jest mozliwosc iz beda musieli wejsc na ich ogrod o czym uprzedzam. One odpisuja ze maja swoje wyjscie na miasto, na prawie 3 godziny wiec czy moge tak uzgodnic by wypadlo gdy beda w domu? Tu mnie doslownie szlag trafil bo po tylu utarczkach bede miec kogos o co same sie upominaly a tu dyktuja czas jakby tylko one sie liczyly, w dodatku nikt im nie wejdzie do domu tylko na trawnik.

 To wszystko odbywalo sie w moich wielkich nerwach, naladowaniu zloscia i frustracja, w stanie takiej bomby ktora lada chwila wybuchnie.

 Na to dzwoni maz mowiac ze poczytal na internecie o tych moich swiatelkach a takze wczesniejszej wymianie lozysk i dowiedzial sie ze to wszystko moze byc polaczone lacznie z tym ze zakladajac nowe lozyska mogli uszkodzic "cos" co wlasnie zarzadza reszta systemu i stad te ostrzezania, ze moze byc rowniez cos z samochodowym komputerem, ze jest w drodze po mnie wiec bym byla ubrana bo dzwonil rowniez do firmowego warsztatu  tego co mi wczesniej niby naprawiali lozyska i kazali zaraz przyjechac by na rano miec samochod pod reka jako pierwszy do naprawy.

 Postawiolo mnie to w jeszcze wieksza frustracje choc zdawalo by sie niemozliwym biorac pod uwage moj juz wybuchowy stan nerwow - bo mam jechac do warsztatu a tu lada moment maja przyjechac ci do drzewa!!!! Jak to pogodzic w sposob taki by wilk byl syty i owca cala? Uwierzcie mi ze doprawdy juz nie wiedzialam jak to wszystko pogodzic w jednym czasie.......

Na to znowu sasiadki pisza ze przemyslaly problem i opuszczajac dom zostawia furke do ogrodu otwarta dla robotnikow. A ja juz bylam chora od ich  wiadomosci, odpowiadania na nie, ukladania logistyki, nowym problemem z autem itd. Na szczescie postanowilam ochlonac i spokojnie, logicznie poukladac wszystko bo nie ma nic gorszego jak dzialac bez zastanowienia i planu.

 Zaczynam sie znowu przebierac do jazdy do warsztatu by byc gotowa gdy maz nadjedzie a tu dzwoni ogrodnik mowiac ze dostal wiadomosc iz jego znajomy jest w drodze do mnie ze zaraz u mnie beda - dokladnie wtedy gdy ja sie szykuje dom opuscic. Znowu nowe glowkowanie jak to urzadzic? Pierwsze pisze sasiadkom ze jade do warsztatu, ze za moment beda tu drwale ale skoro mnie nie bedzie same musza ich dogladac dopoki nie pojada do miasta by im nie narobili jakiegos balaganu, na co odpisaly ze dobrze, ze dogladna.

 Nastepnie wyruszylam na ogrod by Belle, niczego nie podejrzewajaca, zagnac do domu a mialam z tym trudnosc bo ona ma jakis swoj zegarek ktory jej mowil ze to dziwna pora dnia by ja zabierano do srodka i wcale nie dawala mi sie zlapac. Kosztowalo mnie gonienia za nia po ogrodzie i wielkiego upocenia sie lacznie ze dewastacja fryzury ale w swietle tego co sie dzialo juz mi nie zalezalo na wlosach - mialam wszystkiego dosc. W koncu Belle przynioslam na rekach do domu bo samodzielnie nie chciala przyjsc a tu dzwonek do drzwi - sa drwale.

 Rozmawiam z nimi a w polowie slowa znow telefon - ogrodnik by spytac czy sa u mnie. Z glownym drwalem musialam pojsc na ogrod pokazac co maja zrobic czyli wyciac cale drzewo i usunac pien, dowiadujac sie rownoczesnie ze nie beda musieli wchodzic na trawnik sasiadek - i wykonywac nastepny sms do tych kobiet by poinformowac o tym.

 Wtedy bylam juz wszystkim wykonczona krecac sie pomiedzy zajeciami, mysleniem a telefonem, spocona, nie majaca szansy pojscia sie wysikac czy napic wody - mowie Wam koniec swiata. Jakas resztka zdrowego rozumu uprzytomnilam sobie ze przeciez musze tych drwali poprosic by na moment usuneli jeden z trzech wehikulow jakimi przyjechali bo nim zablokowali mi wyjazd z garazu.

 Tyle co to zrobilam nadjechal maz. Chce pokazac mu swiatelka, od nowa zapalam samochod a ich nie ma! Orzekl ze moze w czasie jazdy sie zaswieca, nie na postoju i na tym pojechalismy do warsztatu zostawiajac drwali samych.

 Wracajac kupilam sobie w okienku lunch wiedzac ze bede wiezniem w domu w ktorym lodowka wcale nie pelna zywnosci. Gdy wrocilismy to drzewa juz nie bylo, gdy zapytalam o sasiadki dowiedzialam sie ze jedna caly czas stala i dyrygowala obcinaniem co wcale sie im nie podobalo. Ale zostal pniak bo okazalo sie ze w tym dniu nie wiedzac o mojej potrzebie nie mieli ze soba maszyny do jego usuniecia - przyjda w inny dzien to zrobic a kiedy to nie wiadomo. 

 Gdy odjechali, maz tez, wreszcie spokojnie siadlam, zjadlam i odetchnelam - bo nie uwierzycie jak mnie to wszystko umeczylo i upocilo. Niby zadne nieszczescia, niby wszystko naprawialne ale dzialo sie w jednym czasie tworzac chaos, mase dzwonienia i odbierania wiadomosci - i niczego nie moglam pomylic czy zapomniec jak np o Belli. 

 Nie da sie ukryc ze nikt mnie tak nie umeczyl i nazloscil jak sasiadki - ale do dzis ani slowkiem nie daje znac po sobie bo co mi tam, bylo i minelo.

 Za niedlugo po moim ochlonieciu dostalam telefon od tego mojego regularnego pana od drzew - ze ma na polnocy stanu domek letni nad rzeka i tam byl z rodzina przez caly tydzien a telefon na ktory dzwonie to wylacznie sluzbowy, nie osobisty, i tego nie bierze ze soba gdy jest na wypoczynku wiec dopiero teraz, po powrocie znalazl moje wiadomosci.

 Na drugi dzien, we wtorek, dostalismy wiadomosc z warsztatu - ze znalezli przyczyne stuku i swiatelek : jedno z nowo zamontowanych lozysk bylo pekniete (!) i dlatego nadal mialam stuk, a swiatelka bo sensor predkosci nie dziala. Najpierw musza zamowic nastepne lozysko co moze potrwac do konca tygodnia czyli beda trzymac samochod co najmniej tydzien. Na nasze pytanie jak to jest ze nie maja czesci pod reka dowiedzielismy sie ze to MOJA wina bo mam stary samochod a oni tak starych czesci nie trzymaja.

 Prawda, ma on 12ty rok ale pracuje dobrze - nie bede kupowac nastepnego majac 75 lat. Tak stary samochod ma prawo sie od czasu do czasu psuc. Skoro tak dlugo mam byc bez samochodu to poprosilam o danie mi zastepczego - nie maja bo wszystkie sa wydane ale moga mnie przekierowac do wypozyczalni z nimi wspolpracujacej i stamtad dostac auto. Nie chcielismy tak bo juz raz tak mielismy - duzo dokumentow, podpisow, czekania w biurze, pozniej jechac oddawac a ta wypozyczalnia bardzo daleko od naszego domu. 

Wyglada ze dobrze zrobilismy bo bardzo ladnie dzielimy sie meza samochodem - gdy mial dzien pracy w domu pojechalam do biblioteki, na zakupy spozywcze, teraz jest weekend to tez mam czym jezdzic albo moge wyslac meza do sklepu czyli bez problemu radzimy sobie  jednym chociaz wiemy ze to mozliwe jedynie na krotki okres. Liczymy ze w poniedzialek a jeszcze bardziej prawdopodobnie we wtorek uslyszymy cos z warsztatu i moze wreszcie dostane naprawiony nalezycie czyli cichy.

  Jesli umeczylo Was czytanie o moim strasznym poniedzialku to powiem ze co dopiero mnie! - ja nie czytalam o nim, ja go musialam przezyc i w dodatku bez zwariowania co moze mi sie udalo :)