BYLAM I WROCILAM

     Jak za kazdym razem najpierw nie chcialo mi sie jechac na Floryde a gdy nadszedl odjazd i pozegnanie to bylo mi przykro i nawet placzliwie.

 Floryda i miejsce zamieszkania corki praktycznie bez zmian, zwlaszcza klimatyczno-przyrodniczych: goracawo bo w ciagu dnia pomiedzy 32-35 st, przyroda kwitnaca i zielona przez caly rok, turystow tez nie brakowalo jako ze miejsca rozrywkowe czynne i nimi zapelnione. Mimo nakazu noszenia maseczek nie wszyscy nosili , z kolei na lotniskach, samolotach tak bo musieli. W samolotach powstaly nowe zwyczaje: nie karmia ani poja tak jak przed pandemia kazdemu dajac tylko jakies chrupki do przegryzki ale najwieksza zmiana sa napoje - jedynie 4ry do wyboru a aby ograniczyc mowienie ktore to przenosi wirusa kazdy napoj ma swoj numer i gdy pani zbiera zamowienia to sie pokazuje na palcach ktory sie chce - ja pokazywalam cztery czyli woda. Poza tym, by nadrobic te ograniczenia i czyms ludziom uprzyjemnic czas, albo piloci albo atendentki opowiadaja kawaly. Fakt ze lata sie zamaskowani bardzo pomogl w utrzymaniu ciszy - malo kto rozmawial a jesli to brzmialo przygluszone i bardzo mi sie to podobalo - nigdy wczesniej tak cicho na samolotach nie bylo, kazdy albo drzemal albo sie gapil w swe elektroniczne zabawki.

 W tamta, florydzka strone, lecielismy przez Atlante gdzie przesiadalismy sie w inny samolot a tam na lotnisku , zobaczylam takiego "cudoka" a bylo ich wielu, roznej masci i koloru, tylko nie wypadalo mi kazdego fotografowac choc kazdy jeden zaslugiwal na uwiecznienie  - przyznaje ze gdy pierwszy raz rzucilam okiem to sie przestraszylam:

 U corki oczywiscie pierwsze co ogladalismy to zolwika Charlie i jego rezydencje. Zolwik czuje sie swietnie, duzo je, lubi salate, plywa a kiedy nie to siedzi na kamieniu wygrzewajac sie pod lampa ocieplajaca. Dopiero widzac go na wlasne oczy przekonalam sie jaki malenki - nie byl mierzony ale jego pancerz, na moje oko, to najwyzej 3 cm srednicy. Kicia, jak zawsze, ukrywala sie przed nami chociaz kazdego dnia robila sie smielsza. Podobalo sie jej ze ktos wstaje wczesnym rankiem - mam tak ze wstaje pomiedzy 3cia a 4ta rano dzieki czemu zalatwiam wszystko komputerowe co pozwala mi pozniej miec dzien wolny od laptopa a u corki jej komputer nie wpuszczal mnie na zaden blog wiec czytalam Was na telefonie, tyle ze na nim ciezko pisac komentarze wiec milczalam - kreci sie po domu i wspypuje jej do miski ulubione przysmaczki o co codziennie otrzymywalam awanture od corki - ze napycham ja przysmakami przez co nie je glownego pozywienia. Jednak robilam swoje i po swojemu w imie teorii "do serca przez zoladek" - co poskutkowalo bo pod koniec wizyty tak sie do mnie osmielila ze dawala sie glaskac, szczotkowac, lasila sie przy nogach a w dniu odjazdu siedziala na moim lozku dogladajac pakowanie.

 Jako ze ziec nie bral urlopu czyli rano wyjezdal do pracy, na plaze pojechalismy w niedziele, Serpentyna nastawiona na tance. Juz w drodze corka mowila ze plyta taneczna nieczynna bo tance powodowaly bliskosc ludzi a takze kazdy tanczyl bez maseczki - wiec zabronili, w dodatku nawet nie grali muzyki mechanicznej by ludzi nie mylic i zachecac - w zdrowych czasach gra "zywy" zespol.  Pokazuje pusta plyte taneczna z tablica zakazu - Serpentyna byla tym bardzo zawiedziona, tymbardziej ze obiecalam zrobic video z tej okazji i zamiescic na blogu.

Zrobilam za to cos czego nie robilam hohoho a moze dluzej - weszlam na piasek narazajac me stopy na opiaskowanie czego bardzo nie lubie , by pokazac nie tylko siebie ale Atlantyk tez, przy okazji rowniez opalajacych sie turystow. Tak, tam sezon trwa przez caly rok choc w lecie jest bardziej zatlumiony, caly rok sie opalaja, kapia, plywaja lodziami, nartami i czym sie da. Oto niezmiernie rzadkie zdjecie Serpentyny na piasku :

Skoro nie bylo tancow spacerowalismy wzdluz i w szerz ulic zerkajac na wystawy butikow i restauracji dopoki corka nie umyslila sobie wejsc do lodziarni po lody (pistacjowe bo takie lubi), my zas postanowilismy czekac na zewnatrz gdyz miejsce bylo dosc tlumne czyli niebezpieczne. Czekamy wiec i slyszymy ze przeciez uliczne glosniki nadaja salsowa muzyke!!!! Ziec patrzy na mnie, ja na niego - i wyszlo ze nasze mysli byly podobne bo  postanowilismy zaszalec  mimo iz to byla ulica, ludzie lazili w obie strony, poza tym czesc chodnikow zajeta stolikami okolicznych restauracji co tez stwarzalo dodatkowy trafik. Ale co tam - malo nas to odstraszylo - nakazalismy mezowi siedziec na lawce i pstrykac zdjecia bym miala do umieszczenia na blogu - i zaczelismy tanczyc (a ludzie gapic sie na nas i omijac, choc nie powiem, bez zlosci, raczej z usmiechem).

 Dobrze nam szlo, mielismy frajde, dopoki nie pojawil sie wiecie kto - moja corka z lodami. Zaraz zmarszczyla brwi, naburmuszyla sie i zaczela nas rozganiac mowiac ze nie tylko robimy ze siebie widowisko ale blokujemy ludziom przejscie tez! I wiecie co? Ludzie zaprotestowali i zaczeli nas bidnych bronic mowiac ze wcale nie, ze przyjemnie jest widziec radosnych i wesolych ludzi a nawet ze mysla o przylaczeniu sie do nas.

Jednak kierowniczka wycieczki postawila na swoim mowiac ze i tak musimy odejsc bo nam zaraz minie czas parkingowy. Wiec z tancow bylo tylko tyle, plus ziec i ja kompletnie dorobilismy sie w oczach corki opinii ludzi bardzo nieobliczalnych.

Z duzych "wyjsc" zaliczylismy kolacje urodzinowa gdzie to zlozylam protest bo kazdy tylko myslal o urodziach corki i syna (bliznieta) a przeciez to jest moje wlasne swieto tez, przeciez ciezko pracowalam nad tym przez 9 miesiecy i pozniej rodzac. Druga wielka kolacja byla w towarzystwie znajomych corki i ziecia w niemieckiej restauracji gdzie, niestety, jedzenie sie popsulo - dawniej bylo smaczniejsze. Dwa wieczory spedzilismy grajac w karty a jako ze bylo nas czworo to gra tak sie ciagnela iz wymagala dwoch sesji - i wygral zgadnijcie kto? - Serpentyna. Gdybym wiedziala to zaproponowalabym granie o pieniedze - jeden punkt 10 centow :)

Mlodzi prosili bym im nagotowala zup - tu sie pochwale ze jestem w tym specjalistka i kazdy me zupy kocha. Oprocz zurku ktory sie ino mignal ugotowalam im 4ry - cieszyli sie. Jednego dnia wyczytalam iz moj stan, Arkansas, doigral sie pierwszego miejsca jesli chodzi o stan zdrowia - najzdrowszy wirusowo ze wszystkich 50. Tak mnie ucieszylo, taka bylam dumna ze swych ziomkow ktorzy mimo odmaskowania nadal pilnie maseczki nosza, ze wyrazilam radosc podskokami co znowu corka przyjela jako nadmiar nie wiadomo czego.

 Przy okazji oboje z zieciem orzeklismy ze szczepionki jakby dodaly nam energii - ja jestem Pfizer, on Moderna - faktycznie po moich szczepieniach jestem jeszcze bardziej aktywna i energiczna niz dawniej. Co bedzie jesli beda nas szczepic co pol roku to strach pomyslec......Szkoda tylko ze nie "prasuja" zmarszczek :)

 To wszystko - dzieki sytuacji wirusowej bylo mniej wloczenia sie po miescie czy sklepach, wiecej siedzenia w domu ale zobaczylismy sie, zacelebrowali  urodziny i wrocilismy do domu a co nas tu czekalo (!) to opisze w nastepnej czesci.