PAKUJE MANATKI -

- i to w zasadzie jedyne nowe wydarzenie u mnie. Pakowanie jest co narazie w pierwszym stadium - powyciagalam ubrania ktore wydaje mi sie ze zabiore i przygladam sie im, kalkuluje, wymieniam jedne na inne jako ze corka zameldowala ze u niej na Florydzie z wiosennej pogody zrobilo sie goraco. Czyli z mej jeszcze w miare umiarkowanej - chociaz i nam nie brakuje dni kiedy przymusem jest wlaczyc klimatyzacje - polece w jeszcze bardziej goraca. Z wiosny pomalu znikaja jej symbole - po narcyzach ani sladu, wczesne magnolie tez przekwitly, tulipany ledwie zyja bo dla nich za goraco, drzewa obliscione, roze lada dzien zakwitna a takze coraz wiecej azalii, deszczow tyle co kot naplakal co zmusilo nas do uruchomienia spryskiwaczy. Wydaje mi sie ze bedac tam nie znajde okazji do pisania wiec odezwe sie po powrocie - za ten czas prosze Was bardzo nie chorujcie, noscie maseczki.

Juz wczesniej meldowalam ze w moim stanie zniesiono zarzadzenie obowiazku noszenia maseczek. Ludzie bardzo milo mnie zaskoczyli bo wiekszosc nosi a poza tym sklepy, urzedy nadal maja na drzwiach notke ze wymagaja. Inna sprawa to restauracje - do nich niby sie nadal wchodzi w maseczce ale z momentem usadowienia sie przy stoliku kazdy zaraz zdejmuje, przy barach pijacy siedza jeden obok drugiego, bez dystansu pomiedzy soba jak obowiazywalo.  Kelnerzy nadal obsluguja w maseczkach.

 Szczepienia ida dobrze - choc nie w kazdym zakatku USA bo to jest zalezne od gestosci zaludnienia. Zniesiono pogrupowanie ludzi - obecnie szczepienie jest powszechne, kazdy powyzej 16tego roku zycia moze otrzymac, a ogolno krajowy plan jest taki iz do maja wszyscy bedziemy zaszczepieni bodaj jeden raz. Juz donosilam o tym ale powtorze jako ze mnie cieszy niezmiernie - moja cala rodzina zaszczepiona i zadne z nas nie mialo skutkow ubocznych. Donosilam rowniez ze liczba chorych w moim stanie w dniu odmaseczkowania byla ok 2000 a jak na wczoraj spadla do 1142 - czyli nadal sie obniza. Oby tak sie utrzymalo.

Oprocz tego wyjazdu czeka mnie chyba jeszcze jeden w tym roku - do syna do Bostonu. Jesli chodzi o wizyty u mnie to WRESZCIE beda mogli odwiedzic mnie wnuki, moze w sierpniu. Trudno w obecnej pandemicznej sytuacji robic plany poza bardzo ogolnymi, niemniej zaswiecilo sie swiatelko w tunelu. Nasza corka pracuje z domu wiec teoretycznie bedziemy calymi dniami razem ale z dystansem jako ze spedza dnie przy komputerach i telefonie. Ziec, John, pracuje w miescie, wraca do domu kolo 6tej wieczorem wiec oprocz weekendu nie bedziemy miec okazji szwendac sie po okolicy o co nie placze bo bylismy tam juz tyle razy ze nic nowego nie ma do zobaczenia. W weekend pojedziemy nad ocean a takze urzadzimy celebracje urodzin corki co jest glownym powodem ze jedziemy akurat teraz. Szkoda ze nie moze do nas dolaczyc syn, blizniak corki bo to przeciez jego urodziny tez. Przy okazji wielkiej kolacji (maja do nas dolaczyc znajomi corki) , oblejemy rowniez kolejna rocznice przybycia do USA - 37ma - bo tak sie zlozylo ze przytulalismy sie do Ameryki dzien przed urodzinami dzieci, wtedy 12to letnich. Gdy zapytali nas z rana, po tak dlugiej i emocjonalnej podrozy, co otrzymaja jako urodzinowy prezent? a my nie mielismy nic, Serpentyna szybko odparla : dostajecie w prezencie USA. Do dzis to pamietaja i czesto mowia innym ze USA jest ich bo dostali od rodzicow. 

Cieszy mnie ze zobacze sie z kicia, Pea, a takze osobiscie poznam zolwika Charlie. On podobno ma sie swietnie dobrze sie czujac na swych wlosciach i jakby troszke urosl. Wiecie co to wszystko oznacza - ze nastepny wpis bedzie pewnie pelen zdjec zolwia, kota i moze, moze Serpentyny tanczacej przy plazy.