CUL DE SAC

Cul de sac to okreslenie slepej ulicy, najczesciej zaprojektowanej w formie kregu, czesto z klombem w srodku. Kupujacy nowy dom bardzo lasza sie na taka lokacje gdyz przynosi duzo korzysci : daje uczucie zblizenia sie z sasiadami tworzac nieduzy a zaufany krag znajomych, miesci sie w jakiejs odleglosci od ruchu ulicznego, wjezdza w nia tylko ten kto na niej mieszka lub jest zaproszony, sluzby porzadkowe i naprawiacze, latwo zauwazyc obcego ktory nie powinien sie tam krecic, dla dzieci jest bezpieczniejszym miejscem do jazdy na rowerach czy gry w pilke, w razie nieobecnosci wlascicieli domu cala reszta ma latwosc trzymania nan oka.

 Moja corka tak mieszka i jest z tego bardzo zadowolona. Zna mase innych sasiadow ale ci z polkola sa specjalnymi. Jej cul de sac to 5 domow, z klombem posrodku, a alejka pomiedzy glowniejsza ulica a zakolem jest wprawdzie bardzo krotka ale i tak zapewniajaca te plusy ktore wymienilam. Ta krotkosc pozwala przy okazji byc bardzo blisko rowniez ze sasiadami mieszkajacymi na wprost wjazdu do polkola.  Jeden z nich jest Zydem zyjacym z leciwa matka ktora bardzo rzadzi synem a syn ma prawie 70 lat i jest bardzo posluszny (mozna pisac Zyd czy nie? bo teraz trudno wyczuc co dozwolone), inni to stare, ponad 80cio letnie malzenstwo ale ludzie bardzo aktywni, inni, Gabi i maz maja nowo urodzone dziecko, Kevin z innego domu ma troszke wiekszego synka i psa. Corka mieszka w tym miejscu siodmy rok, ci inni jeszcze dluzej, wiec mieli czas sie zapoznac i dobrze wspolzyc, jednak pandemia, tak szkodliwa pod kazdym wzgledem, spowodowala iz niechcacy stworzyla dobry zwyczaj - i taki ktory moze ja przetrwa.

 Zaczelo sie rok temu, gdy to cale USA przechodzilo Wielkie Krajowe Zamkniecie, gdy ludzie wiekszosc dnia spedzali w domu lub kolo domu czy na spacerach - ale z niemoznoscia odwiedzania restauracji, sklepow, miejsc rozrywkowych, urzadzania piknikow, rejsow po oceanie i party. Gdy tylko minelo zamkniecie okazalo sie ze wiele ulgi nie ma jako ze nadal istnial zakaz spotykania sie, odwiedzania. Moja corka tez to zaczela odczuwac tym bardziej ze juz od jakiegos czasu pracowala z domu co bedac wygodnym po jakims czasie nudzi i dokucza - bo nie da sie ukryc iz tygodnie izolacji pokazaly iz ludzie pragna swego towarzystwa , smiechu i urozmaicenia.

 Wymyslila wiec sobotnie sasiedzkie spotkania na cul de sac. Tu napomkne iz tego rodzaju party/pikniki nie sa nowoscia, sa urzadzane a uczestnicza w nich cala ulice : urzadza sie duze grillowanie na kilku grillach, kazdy przynosi jedzenie i picie, wynajmuje sie dmuchane atrakcje dla dzieci - ale to w normalnych, zdrowych czasach. Wtedy gdy corka wymyslila to majac na uwadze pandemie i bojazn wirusowa kazdego mieszkanca, najpierw zapytala czy byloby mozliwym zachowujac srodki ostroznosci, pierwszym bedac dystans. Wszyscy sie zgodzili i wogole byli zachwyceni pomyslem. Wiec w pewna sobote wieczorem, po domowej kolacji, kazdy sie pojawil na tym okraglym zajezdzie : corka i ziec przytargali lawe i dwa stoliki, podreczna lodowke na napoje, worek na smieci, sasiedzi przyszli ze swymi plazowymi krzeslami, lezakami i stolikami i tym czym chcieli przegryzac i pic. Corka proponowala posiadowke na swym patio tym bardziej ze ono ma zadaszenie co dawaloby ochrone w czasie deszczu ale Gabi musiala utrzymac taka odleglosc od swego domu by jej dziecinny monitor nie tracil zasiegu. Wiec zostalo na tym ze siedzieli na podjezdzie. Rozsiedli sie w przepisowej odleglosci i przegadali do poznej nocy. Nawet pies Kevina byl zadowolony jako ze mogl przebywac na wolnosci do pozna i jeszcze po kryjomu dostawac od kazdego jakis przysmak.

 Kazde nastepne spotkanie, a zaczely miec miejsce co trzy tygodnie, stalo sie bardzo wyczekiwane i obficiej zorganizowane. Pierwsze to byly pokolacyjne przegryzki jak paluszki, krakersy z masami serowymi, chipsy i salsa, owoce - pozniej zaczeto przynosic wiecej i wiecej, posiaduszki tez ciagnely sie czasem do dobrze po polnocy co na Florydzie mozliwe caly rok - ich zima wymaga co najwyzej swetra. Jednego razu corka kupila pierogi, ugotowala i pozniej przypiekla - niezmiernie wszystkim smakowaly, tak samo jak polski sernik. Krakersy pomalu zanikly a nawet kolacje jedzone w domu bo kazdy widzial ze zwiekszajace sie menu robi sie wystarczajaca kolacja plus odpada mycie naczyn jako ze plastykowe talerze ida do smieci i tyle.

 Najbiedniejszy  (tak, tak, zyd tez moze byc biedny) byl Zyd - nie pamietam jego imienia - bo wiadomo, religia zabraniala mu probowac niektorych potraw. Zawsze musial przynosic swoje a czyje jedynie podziwiac. Niejeden raz spacerowicze widzac to zgrupowanie serdecznie pozdrawiali mowiac "ale macie fajnie", albo "o szkoda ze ja tu nie mieszkam" a nawet ociagajac sie z odejsciem jakby czekajac na zaproszenie do przylaczenia sie.

  Ten zwyczaj powstal moze w czerwcu i ciagnie sie do dzisiaj chociaz od dawna restrykcje zmalaly, nastapilo otwarcie miejsc i wyboru rozrywek, moznosc sptykania sie poza domem - a takze ma przelotnych, okazyjnych gosci. Pamietacie moze Geno, czarnego znajomego corki ktory byl moim partnerem do tancow na weselu? On jednej soboty wpadl w odwiedziny bez umawiania sie i trafil na ten wspolny wieczor i oczywiscie tak sie rozsiadl (i zajadl) ze odjechal do domu po 4tej rano - tak dlugo trzymajac bidnego Johna na "ulicy" bo wszyscy inni sie rozeszli do lozek ale Genowi nic to nie dalo do zrozumienia. Zapowiedzial ze chce byc powiadamiany o nastepnych bo sa takie wspaniale ze chce w nich uczestniczyc. I tak jest - corka go powiadamia i za kazdym razem przyjezdza przywozac swe kulinarne pomysly.  Takze inni znajomi corki czesto choc nie za kazdym razem przyjezdaja choc maja swa dzielnice i sasiedztwo. A menu spotkan juz calkiem inne bo sie rozroslo - udka kurczaka, pieczone zeberka, smazone ryby, odpowiednie do tego dodatki, sery, owoce, desery - co nowe spotkanie to ktos przynosi cos nowego by bylo inaczej .

Zdjecie z sieci obrazujace iz niejedno sasiedztwo w USA urzadzalo sobie wspolne wieczory

  Mieli taki wieczor w sobote - corka zakupila 4ry duze pizze, dwie rozne salatki, pieczywo, ci inni sasiedzi przyniesli lasagnia, inne salaty, plastry pieczeni, warzywa zrobione na parze, owoce i lody. Geno oczywiscie sie pojawil a tak znow zasiedzial ze w koncu John go wpakowal nad ranem do goscinnej sypialni. I nadal najbiedniejszy w tym wszystkim jest Zyd, zywiac sie swoim wlasnym........

 Corka lubi te wieczory bo nie tylko super przyjemne i rozrywkowe - czesto ich bola brzuchy od smiechu - ale wygodne bo nie robia w domu balaganu, samo sprzatanie po nich jest pestka. Nawet jesli ktos musi isc do toalety to korzysta ze swej wlasnej majac dom pod nosem. W dodatku teraz jest latwiej bo kazdy zaszczepiony wiec nie musza siedziec w maseczkach, moga sie skupic przy stoliku a nawet pozniej nie byc wystraszonym kazdym kichnieciem czy kaszlem.

  Opowiadala mi o tym sobotnim przekazujac pewne szczegoly bo znam tych wszystkich sasiadow, ich sytuacje, ich klopoty i radosci  - i troche zazdroscilam. Lubie tak - przyjacielsko ale z dystansem, bez odwiedzania sie ale z bliskoscia, serdecznie ale bez narzucania, uprzykszania sie. U mnie nie moglabym tak zrobic a glownie z braku cul de sac - sa ale nie w mej ulicy. Jesli to musialyby sie odbywac na trawniku i raczej tylnym by zachowac jakas prywatnosc. Nie obeszloby sie bez wlazenia do mego domu by cos odgrzac, wysikac sie.  Moze urzadzilabym raz ale nie co 3 tygodnie. Poza tym teraz poniekad za pozno - nie ma ograniczen, nie ma maseczek poza publicznymi miejscami, ludzie sie odwiedzaja i bawia, korzystaja z restauracji, kin, filharmonii - piknik u Serpentyny nikomu teraz potrzebny.

 A corka uslyszala iz wszyscy sobie zycza by te spotkania byly nadal kontynuowane, ze lzejsza sytuacja pandemiczna wcale nie powinna ich zlikwidowac jako ze kazdy uczestnik je bardzo lubi, zawsze ma na nim kupe smiechu i ciekawych rozmow. A takze iz niezmiernie ulatwily przetrwanie najgorszego okresu.