O MALY WLOS . . . . .

. . . . . zapomnialoby mi sie ze przeciez nadchodzi ma wlasna 50ta rocznica slubu! Troche usprawiedliwia mnie fakt ze nigdy zadnej rocznicy slubu nie celebrowalismy, o malo ktorej pamietalismy i jeszcze rzadziej wspomnieli o ktorejs bodaj jednym slowkiem.

 Niemniej ta jest jakas "okraglutka" i po prostu duza a takze ile nas jeszcze takich milowych, posiadajacych nawet swe wlasne imie, czeka?

 Tylko przypadek spowodowal ze mi sie wogole przypomnialo ale postanowilam ani slowkiem o tym mowic rodzinie ze strachu ze moze by dzieciom przyszlo do glowy urzadzac z tej okazji jakas uroczystosc. Slyszy sie o wznawianiu zaslubin z takich okazji wsrod malzenstw o dlugim stazu i nawet jedno widzialam na video a tyczylo znajomych mego syna ktorzy ocbhodzili swa 40ta rocznice. Co moge powiedziec? - cieszylam sie ze mieszkam daleko od nich i nie bylam zaproszona - mialo charakter wesoly i lekki ale dla mnie zbyt wesoly i lekki, zwykle wyglupy i robienie z siebie widowiska. Moze jestem zbyt ostra i powazna i stad taka moja ocena ale tak mam wiec lepiej mi trzymac gebe na klodke, nie przypominac moim.....

 Z tym przypomnieniem bylo tak: szykowalismy sie do dlugiego, swiatecznego weekendu co wiaze sie w naszym domu tylko z wiekszym gotowaniem. W tygodniu zrobilam odpowiednie zakupy omijajac steki jako ze chcielismy je kupic w ostatniej chwili by byly swiezutkie. W sobote wyslalam meza do sklepu po nie i swiezy chleb - dwie rzeczy ale i tak ze sklepu dzwonil dwa razy jeszcze sie dopytujac o to i owo!  Gdy wrocil opowiedzial mi ze zeszlo mu dlugo bo w sklepie natknal sie na Bruce i jego zone Ellen - Bruce to dobry kolega z meza poprzedniej pracy, czasem robimy sobie z nimi wspolne kolacje w restauracji - i od slowa do slowa dogadali sie ze skoro oni i my swietujemy dwojkami to czemu nie zrobic u nas wspolny grill? Czyli ich zaprosil i w zwiazku z tym kupil wiecej stekow, grzybow, papryk i co mu jeszcze przyszlo do glowy.

 W niedziele przygotowalismy calosc do grillowania i poszlismy sie ubrac troche lepiej niz po domowemu  zanim nadejda goscie. Ja, bedac typowa kobieta, mialam wiecej do roboty przy sobie bo troszke wiekszy makijaz, staranniej ulozone wlosy no i oczywiscie bizuterie ktorej nie nosze kolo domu. Grzebiac w bizuterii sama mi weszla w reke slubna obraczka co sie raczej nigdy nie zdarzalo. Tak mnie zdziwilo ze zmusilo do zastanowienia i wlasnie wtedy uprzytomnilam sobie ze pewnie przypomina mi o tej duzej rocznicy slubu, w nastepnym miesiacu. Ale i tak nie zalozylam.

 Z tymi obraczkami mamy oboje podobnie i tak ze nie nosimy. Mysle ze gdyby zliczyl moje okresy i dni noszenia obraczki to nie wiem czy by uzbieral 5 lat z tych 50ciu.

 Ma to swoj powod i u obojga podobny - nasze zawody, rodzaj pracy. Gdy mieszkalismy w Polsce, do 1984roku, maz pracowal w zawodzie elektryk-pomiarowiec, pozniej tutaj, w USA robil przez pare lat to samo, w miedzyczasie doksztalcajac sie, poznajac elektronike glebiej, zdobywajac dyplomy i uprawnienia co wymagalo szkol ale zostal inzynierem z szerokim zakresem uprawnien. Ja w Polsce pracowalam jako technik laboratoryjny a bedac po Ogolniaku i chcac zyskac lepsza pozycje i pensje dorobilam sobie dwuletnia chemie przemyslowa - co bylo wspanialym pomyslem i oplacilo sie tak w Polsce jak pozniej tutaj. Oboje wiec pracowalismy w miejscach pelnych chemii, elektryki i elektroniki a to dyktowalo zachowanie i stosowanie sie do przepisow bezpieczenstwa. W wypadku meza tyczylo wlasnie obraczki - elektrycy nie mogli nosic jako ze zloto jest dobrym przewodnikiem pradu a nawt pracownik grzebiacy w przewodach czy innego rodzaju instalacji i urzadzeniach moze sie nia zahaczyc o jakies wystajace czesci. Ja w swej pracy niby moglam nosic ale nie bylo to ani praktyczne ani zdrowe dla obraczki bo jako laborant chodzilam po instalacjach biorac probki do testowania, krecilam zaworami, chodzac po kratownicach nalezalo sie trzymac metalowych barierek co rysowalo obraczki, pozniej wciaz rece myc jako ze pracowalam z chemikaliami do czego obraczke sie zdejmowalo i latwo mozna bylo zagubic  albo sciagnac razem z rekawicami i wyrzucic. Moze tylko czytajac nie widac ile klopotu sprawialo noszenie obraczki czy innych pierscionkow ale gdy sie dzien w dzien w tym pracowalo to naprawde bylo tylko klopotem. Juz wtedy zauwazylam ze robilam dokladnie odwrotnie od moich kolezanek w pracy - one tez nie nosily pierscionkow widzac jakie to niepraktyczne ale obraczki tak, z nich nie rezygnowaly jakby mezatkom bylo zabronione byc przez pare godzin bez obraczki. 

Takie nie noszenie ich do pracy tylko nas przyzwyczajalo by nie nosic wogole, nie pamietac o obraczce. Mnie w dodatku doszly bliznieta w czasach gdy sie pralo pieluszki, gotowalo niemowletom jedzenie - tez niesprzyjajace okolicznosci dla obraczki czy pierscionkow. Zakladalam wiec przy okazjach, w dodatku nie zawsze bo ubierajac inne pierscionki czesto obraczke lekcewazylam aby nie przesadzic z ta bizuteria - wedlug mnie mniej jest wiecej (oprocz zdrowia i pieniedzy), albo gdy ubieralam srebrna to zlota obraczka mi nie pasowala. I tak sobie te nasze obraczki szly w zapomnienie az poszly - maz nawet gdy zaczal pelnic prace inzyniera, tworzyc i kreslic projekty i tylko nadzorowac wykonawstwo nadal obraczki nie nosil, ja podobnie - od dawna moglabym  skoro juz nie pracuje zawodowo ale mi do glowy nie przychodzi bo niewygodne, trzeba sciagac do mycia rak, jesli sliskie od mydla czy kremu moze sie zesliznac i zginac, naczynia myje recznie bo przeciez nas dwoje tylko to nie ma sensu skladac i czekac az sie uzbiera tyle by wartalo uruchamiac zmywarke, czesto grzebie w grzadkach - wiec nadal pierscionki zakladam gdy jest dobra na nie okazja ale i tak zawsze obraczka jest pominieta bym nie miala na rekach tej bizuterii zbyt duzo.

  Ostatnio oboje zalozylismy  z okazji slubu corki, poniekad z urzedu, ale wczesniej to kompletnie nie pamietam kiedy? - moglo byc to cale lata.

 Nigdy od meza nie otrzymalam zareczynowego pierscionka ale niedlugo po urodzeniu blizniat obdarowal mnie takim pierscionkiem:

 Zobaczyl go i spodobal mu sie bo bedac rzeczywiscie piekny jest zarazem skromny i plaski, nie sterczacy, a najwazniejsze ze jego trzy diamentowe listki jakby symbolizowaly moja rodzinke - meza i dwoje dzieci - tak mi wytlumaczyl. Poza tym, jako ze nie jest zlaczony na stale to w razie gdyby mi palec zgrubl mozna go poszerzac rozciagajac. Ten pierscionek bardzo lubie i czesto go nosze.

 Przez pare tygodni bede wiec zyc pod wielkim strachem zeby jednak moi nie przypomnieli sobie o tej rocznicy i nie wymyslili z tej okazji czegos glupiego. A czy niepamietanie wlasnej duzej rocznicy slubu wyglada politycznie poprawnie to nie jestem pewna :)