NAIWNIE MYSLALAM ZE . . . . . .

. . . . . .porzucono ta glupia i w przeszlosci okrutna tradycje ale widze ze nie ! Chodzi o Thanksgiving - owy zrzut indykow z nisko lecacego samolotu lub helikoptera.

 W USA Thanskgiving, Dzien Dziekczynienia, jest ogromnym swietem, dla sporej czesci spoleczenstwa wiekszym i wazniejszym niz np Boze Narodzenie ktore jest swietem religijnym wiec nie wszyscy je celebruja. Dla odmiany Thanksgiving, swieto cywilne, celebruje kazda rodzina.

Jemy indyki caly rok wiec nie sa nam dziwne ale faktycznie w tym dniu smakuja jeszcze lepiej a przy tym na ogol wiaze sie z rodzinnymi spotkaniami i stolami uginajacymi sie pod ciezarem przysmakow. Moje indyki w tym dniu przyrzadzane zawsze sie udaja a nadmiar miesa (bo jesli sie kupi naprawde sporego , wazacego 10-14 kg to zawsze zostaja resztki na inny dzien), jemy z kanapkami albo w postaci salatki warzywno-miesnej. Obecnie czesto spedzamy we dwojke wiec nie pieke calego indyka tylko kupuje albo sam kadlub bez nog i wtedy nadziewam jak zawsze ale otrzymujemy z niego mniej miesa , tyle by zuzyc na jeden lub dwa posilki, albo kupuje pare plastrow ale i wtedy przyrzadzam nadzienie bo maz je uwielbia i wtedy pieke w osobnej formie.

 W slepach w tym okresie jest ogromny wybor indyczy - od zamrozonych i roznej wielkosci do gotowch - upieczonych, uwedzonych lub smazonych w tluszczu jak paczki, poza tym ich rozne czesci albo gotowe dania w sam raz dla seniorow lub samotnych - plastry indyka, ziemniaki puree, obowiazkowa zurawina i inne jarzyny. Wiele miejsc oferuje przygotowanie indyka albo nawet calego tradycyjnego posilku na wynos - ustala sie wielkosc, metode upieczenia, jego smak, dodatki a sklep przygotuje i rola gospodyni jest tylko odgrzanie posilku. 

 Ja kupuje zamrozonego, mam juz doswiadczenie kiedy zaczac rozmrazac zaleznie od wielkosci, nastepnie dzien wczesniej plukam, sole, nacieram czosnkiem, posypuje kminkiem i w takim stanie czeka nastepnego dnia. Znowu - zaleznie od wielkosci wiem kiedy wlozyc do piekarnika a wczesniej wkladam w niego nadzienie. Uzywam do nich "wyskakujacych" termometrow bo jakos sa najpewniejsze chociaz inny, przeznaczony do wszelkich mies tez mam. Oprocz tego pod koniec , jako ze przez wiekszosc pieczenia przykrywam niezbyt szczelnie folia by sie skrzydla lub nogi nie spiekly za bardzo, odkrywam go by sie pieknie przyrumienil - kazdy z nas lubi ta przypieczona chrupiaca skore. Dodam ze nasze Thanksgivingowe indyki wygladaja tak jak na zalaczonych zdjeciach, nie ma w nich zadnej przesady. 

 Ostatnim razem, poniewaz mialam duzo amatorow nog, dokupilam kilka pojedyczych i pieklam je na osobnej brytfance a wnukow bardzo smieszyl fakt ze nasz indyk mial 6 nog.  Dobrze zrobilam bo zaden z mezczyzn nie byl pokrzywdzony, kazdy dostal noge oprocz piersi.  Takiego indyka wciaz podlewam - nigdy swieza, zimna woda bo wtedy peka mu skora tylko jego wlasnym sosem - stad mieso pozniej jest dobrze nasiakniete przyprawami i soczyste.  Ten opis przypomnial mi jak w ostatnie B. Narodzenie, gdy mialam u siebie 5cioro gosci: syna z wnukami i corke z mezem, w pierwszy dzien swiat upieklam ogromniastego a wyszedl mi nadzwyczajnie dobrze i ile pochwal zebralam lacznie z taka iz wnuki orzekli ze nigdy wczesniej tak smacznego nie jedli. Dla kucharki to najwieksza nagroda za trudy! 

Wciaz tylko zaluje ze nie moge ich przyrzadzac wedlug mojego wlasnego smaku - oblozonego ananasami, podlewanego sokiem ananasowym - bo reszta rodziny tak nie chce.

 Innym indykowym wspomnieniem jest to ze gdy mielismy okres mieszkania na prowincji a maz do pracy mial spory kawalek jazdy w duzej czesci wsrod lasow i lak to zauwazyl mala gromadke bezdomnych psow. Zaczal im rzucac jedzenie przez okno wiec tak je nauczyl ze bardzo szybko czekaly z rana na niego przy drodze. W dzien indykowy mial oczywiscie wolne od pracy ale po posilku co roku pakowal kosci, resztki miesa z czego wychodzil spory pakuneczek i zawozil im . Co rano biorac swe sniadanie zabieral jakies resztki dla nich a gdy nie bylo to karmil je psimi kostkami bo zakupil ich duzy wor i trzymal w samochodzie na te okazje. Te psy sie ciagle zmienialy - przybywaly mlode, inne znikaly, czasem bylo ich 3, czasem 5 az w koncu zniknely i nie wiemy co sie z nimi stalo. A maz do dzisiaj jedzac swiatecznego indyka i pozniej pakujac kosci, odpadki, wspomina je i zaluje ze nie ma komu wywiesc tylko pojda do smieci. 

  Tyle osobistych refleksji, wracam do glownego tematu : zwyczaj zrzucania indykow ze samolotow lub helikopterow zrodzil sie dawno temu, w czasie II Wojny Swiatowej. Niestety w calym USA najbardziej slawnym miejscem tego zrzutu byla miejscowosc Yellville znajdujaca sie w moim stanie - od niego sie zaczelo i przenioslo na cale USA. Cala "impreza" polegala na tym by ludzi obdzielic indykami, by zadna rodzina nie zostala bez. W wyznaczonym dniu i miejscu przelatywaly tuz nad ziemia samoloty lub helikoptery i zgromadzonym ludziom zrzucaly indyki - z poczatku ZYWE - pozniej dzieki protestom ludzi oburzonych ta praktyka jako iz czesto zrzut zabijal lub kaleczyl je, zaczeto zrzucac niezywe, oprawione i zamrozone, takie jakie kupuje sie w sklepie. Tu dodam ze nie sa one przesadnie drogie, nawet jesli sie kupuje olbrzyma.

Trwal wiec ten zwyczaj az sie skonczyl zakazem uzywania zywych indykow. Zrzucaja wiec zamrozone a wiaze sie to z pewnymi regulami - ludzie musza czekac na skraju laki az sie zrzut skonczy by nie dostac w glowe zamrozonym indykiem. Wtedy puszczaja sie biegiem po calym terenie by sobie jakiegos zebrac. Nie wolno rowniez brac kilku tylko jeden na osobe choc oczywiscie moze byc tak ze w tej glupocie bierze udzial kilku czlonkow tej samej rodziny. Obojetne jak to wyglada to absolutnie nigdy nie zrozumiem tego zwyczaju i nigdy w nim nie wezme udzialu. Mysle ze jesli sklepy czy indycze farmy chca ludzi obdzielic darmowymi indykami to moga przeciez zorganizowac pod sklepem punkt dawania do reki. Co ludzi bawi w tym zrzucaniu ze samolotow to nie mam pojecia. A samoloty sa takimi ktore moga przelaywac nad sama ziemia, tymi samymi ktore sluza do spryskiwania pol, stad ich prymitywny wyglad na zdjeciach.

Poniewaz Thanksgiving jest zawsze w czwartek czyli tylko piatek odgradza go od weekendu, wytworzyl sie zwyczaj iz w piatki sie nie pracuje i tym sposobem mamy dlugie bo 4ro dniowe swieto. Samoloty i autostrady beda pelne tych ktorzy pojada z tej okazji odwiedzic rodzine, z nia spedzic Dziekczynienie.Tradycyjnie jest swietem o najwiekszym nasileniu rodzinnych odwiedzin. 

 A na drugi dzien po indyku (24 listopad),  odbywa sie ubieranie choinek, ozdabianie domow i krzewow. Rozbiera sie nazajutrz po swiecie bo tu jest tylko jeden dzien swiat choc zwyczajowo przeciaga sie go na trzy albo cztery zwlaszcza gdy sasiaduje z weekendem.  Jednak duza czesc rodzin odczekuje do po Nowym Roku.

  Dzieki Belli bede miec lekko w tym roku - kupilam niska choinke, nizsza ode mnie, nietlukace sie banki i bez brokatu. Nie bedzie bogata jak coroczna i z mniejsza iloscia swiatelek - ta coroczna ma 900 co wyglada cudnie! - ale ilez mi to oszczedzi roboty!!!! Jednak fakt ze musimy ja zostawic na tydzien pod opieka sasiadow zatruwa mi radosc wizyty u corki. Troche sie w duchu usmialam slyszac od mojej kolezanki Grazyny ze ona tez robi inna niz zawsze choinke ze wzgledu na rocznego wnuka - zupelnie podobnie jak ja przez kota.

 Jako ze nie podobalo mi sie miec operacji oka tuz przed wyjazdem - i zakraplania go co 3 godziny, niemoznosc tuszowania rzes - przelozylam na poczatek stycznia. Maz mi nie pomogl w decyzji jakiego indyka zrobic w tym roku : upiec kadlub i nadzienie czy kupic gotowe plastry i zrobic nadzienie? Powiedzial: zrob jak Ci wygodniej, byle bylo nadzienie. A nadzienie, bardzo smaczne, pochodzi z pudelka! Gotuje sie troche wody z maslem, wrzuca zawartosc, miesza i wpycha do indyka. Albo jak ja robie - wsadzam do zaroodpornej miski i pieke by gora byla zrumieniona i to wszystko a mozna jesc z plastrami. Zreszta tak podaja w restauracjach, jako osobny dodatek.  Te nadzienia sa w roznych smakach i skomponowane odpowiednio pod smak roznych mies.

Piszac ten post pamietalam ze juz kiedys zamiescilam taki sam, o tych zrzucanych indykach, wiec wklepalam w blogowa wyszukiwarke haslo "indyk" i natychmiast dostalam go a pochodzi z roku 2011, link podaje TUTAJ. Juz wtedy krytykowalam zwyczaj a on nadal istnieje, niestety. Przy okazji popatrzylam na towarzyszace komentarze (przy przenosinach z Onet na Blogger troche ich zniknelo tak jak zdjecia ale czesc ocalala) - i przykro mi sie zrobilo widzac komentarze osob ktore juz odeszly od nas albo dobrowolnie zrezygnowaly z blogowania. Pamieta ktos np Uleczka, Azalia? Bardzo je lubilam. Obiecuje sobie przegladnac te stare wpisy i komentarze, przypomniec dawnych blogerow ale jak zwykle nigdy nie mam czasu na to. 

Dobrego weekendu dla wszystkich.