DZIEKUJE

Znowu grupowo dziekuje za wspolczucie i poparcie jako ze zwyczajnie nie mam glowy na indywidualne odpowiedzi. Kazdy wpis czytam i doceniam, nawet nie mialam pojecia ze tylu blogowiczow czyta mnie i wczuwa sie w sytuacje gdyz nie kazdy sie wczesniej wpisywal.

 Coz moge powiedziec - jestesmy w szoku i smutku a tyle zalatwien zwiazanych z pogrzebem i przestawieniem mego zycia na inne tory. Dzieci sa duza pomoca, szczegolnie bez zdolnosci administracyjnych corki zginelabym w potopie spraw do przegladniecia, posegregowania i zalatwienia. Kazdy z naszej trojki dostal swa dzialke do zalatwiania i realizuje.

 Moze trudno uwierzyc ale pewnie najwiekszy klopot sprawia nam porozumienie sie ze ZUS do ktorego nie mozemy sie dodzwonic by zawiadomic o smierci meza. Zostalismy zmuszeni prosic o pomoc jego rodziny mieszkajacej w Polsce - jakby szlo o porozumienie sie z marsjaninami........

Otrzymujemy rowniez czynna pomoc od wspolpracownikow meza i jego znajomych, takze naszych sasiadow, kazdy chce w jakis sposob pomoc czy doradzic i jest to bardzo cenne.

 W sobote odbedzie sie viewing czyli ostatnie spojrzenie na meza w nienaruszonej postaci na ktore zaprosilismy kilka osob, pozniej, w poniedzialek, kremacja.

 Nie jest nam latwo choc z drugiej strony nasze umysly sa wciaz zajete sprawami do zalatwienia co pozwala skupic sie na czyms innym.

 Nastepna faza bedzie likwidowanie przeze mnie domostwa a to bedzie przeogromna praca, pozniej - gdy i jesli - sie z tym uporam, mam w planie przeprowadzic sie w poblize corki, niestety do stanu ktorego klimat i krajobraz wcale nie jest mym ulubionym. Nawet nasz kot, Bella, odczuwa ze cos zlego i duzego stalo sie w domu, malo je, unika dzieci i nawet mnie z wyjatkiem spania ze mna w nocy.

 Dziekuje, kochani - Wasze mysli i poparcie sa dla mnie wazne i pomocne.