IGRASZKI Z DIABELKIEM *

Czesto mam watpliwosci czy moj Anioleczek inaczej zwany Bella : 

nie powinien miec przydomku Diabelek. Ta chec zmiany przydomku rodzi sie we mnie po kazdej wspolnej zabawie ktora moge okreslic "szturchanie". Polega na tym ze Bella lezy sobie na lozku a ja probuje ja szturchnac  - jednym palem lub cala dlonia, to z prawej strony to z lewej, to w tyleczek albo szyje czy podbrodek, glowe, w zaleznosci jak lezy i do jakiej czesci Belli mam bezpieczny dostep. Polega rowniez na szybkosci i zrecznosci nas obu - jej by mnie uchwycic lapkami i wszystkimi siedmioma zebami, mnie by sie nie dac. Wtedy tez ta miluska buzia Belli zmienia sie drastycznie - uszy jej staja, oczy robia sie duze i nieprzyjazne a takze latajace, zeby wystrzezone, pazury na wierzchu, w wielkim lowieckim pogotowiu - istny drapiezny zwierz. Gdy uda sie jej zlapac moje reke to wpija sie w nia jak nietoperz, pomagajac sobie pazurami co oczywiscie bolesne i kosztuje mnie duzo wysilku by sie z jej zebow i pazurow wyplatac. A za ten czas boli i krwawi....

Jak kazdy kot jest przytulna, miluska, kochajaca glaskanie i przytulanie, obnoszenie po mieszkaniu na rekach, lubi byc calowana a nawet nauczyla sie wzajemnie calowac przykladajac swe usta do moich - ale gdy sie jej chce zabawy w szturchanie nie ma upros, musze sie oderwac od zajecia ktorym sie zajmuje, jak komputer czy ksiazka albo TV bo potrafi mi "powiedziec" co chce szturchajac mnie lapka i prowadzac do lozka, miejsca zabawy w szturchanie. Bardzo kocha ta zabawe a takze jakby dawala jej okazje do upuszczenia energi i zaspokojenia potrzeb lowieckich ktore dawniej praktykowala w ogrodzie lowiac myszy i ptaki.

  I zebym nie wiem jak byla szybka zawsze wychodze z tej zabawy pokrwawiona i cierpica, jednym slowm przegrana.

 Ma mase zabawek - ale od dziecinstwa bylo tak ze sie z nia bawilam siedzac godzinami na dywanie wiec nauczyla sie miec towarzystwo do zabawy i tak zostalo. Teraz gdy jest starsza mniej sie nimi interesuje, wiekszosc lezy nieruszana :

 a jesli sie bawi to nie czesto i przewaznie tylko dwoma ulubionymi - ogorkiem i kulka ktora ma w sobie druga, zegoczaca.

 Z ta kulka tez mam urwanie glowy bo bawiac sie nia wciaz ja zaturla pod ktorys mebel i wtedy tez przychodzi do mnie, szturcha i prowadzi do tego pod ktory jej wpadnie bym wyciagnela - ale gdy tego nie zrobi to na pol kleczkach - bo na starosc nie moge kleknac na prawe kolano, calkiem wysiadniete i obolale - wiec klekajac tylko na lewym laze od mebla do mebla i szukam kulki po to by szczesliwa Bella zaraz kopnela ja pod inny. 

Moje przedramiona to obraz nedzy i rozpaczy, przeciez nawet te dawno zagojone rany zostawily blizny, nie mowiac ze codziennie mam swieze. Nie zwracam na nie uwagi ale zauwazylam ze ludzie spogladaja na nie zastanawiajac sie czy to nie slady samookaleczenia, a moze przemocy domowej  albo wstrzykiwania narkotykow. Widzac takich mowie ze mam kota ale czy wierza? 

Jakby tego bylo malo to Bella ma jeszcze inna przewage nade mna - je co chce i ile chce, wciaz ma miski pelne czegos, do wyboru, je nawet w nocy i NIE TYJE, ja jem dwa razy dziennie i niestety widze ze sie moje ubrania pokurczyly. Gdzie tu sprawiedliwosc?

Moje rutynowe sniadanie, zaledwie dwie
 miski
z czego jedna pelna warzyw, czasem 
owocow

* Te zabawy nazywam igraszkami z diablem bo nie tylko jest adekwatna nazwa ale narzucona widowiskiem o tym tytule ktore pamietam jeszcze z Polski, to znaczy niewiele tresci tylko sam fakt ze bylo super smieszne i fajne, nazwisk aktorow tez juz nie pamietam - moze osoby mego pokolenia pamietaja? Moja rodzina tak kochala ten kabaret czy cokolwiek to bylo iz tasme video z nim przywiezlismy do USA i ogladali w kolko Macieju dopoki technologia sie nie zmienila i nie bylo na czym ogladac. Przy likwidacji domu musialam wreszcie wyrzucic, po tylu latach! Ilez nam dalo to widowisko smiechu i przyjemnosci!!!!!!