Z CYKLU "O NICZYM" :

Bo tak malo sie u mnie dzieje ze naprawde nie mam o czym pisac i stad chwytam sie jak topiacy zdzibla slomki - relacji wczorajszego popisu krawieckiego.

 Jak pewnie ma wiekszosc blogowiczek moj talent krawiecki to jedynie przyszywanie guzikow, poza tym obecnie nie ma cerowania skarpetek, lapania oczek w ponczochach wiec nawet te podstawowe reperacje krawieckie nie sa potrzebne jako ze latwiej wyrzucic i kupic nowe zamiast naprawiac i nosic latane.

 Moj ziec tez nie musi, stac go na nowe ale jest bardzo przywiazany do ulubionych ubran ktore w pierwszym rzedzie kupuje dokladnie jakie chce, takie w ktorych czuje sie dobrze i wygodnie i uzywa do zdarcia a gdy nadchodzi chwila rozstania sie z nimi to niemal placze. Rozumiem go bo mam podobnie tyle ze ja nie rozdzieram swych ubiorow.

 Wczoraj wiec robilam reperacje numer 2 jego jeansow i podobnie jak pierwszym razem tyczyla kieszeni. Ta wczesniejsza byla o tyle inna ze wtedy mieszkalam w swym dawnym miejscu i domu wiec mlodzi przyjezdzajac do nas na swieta Bozego Narodzenia przywiezli te jeansy ze soba ! Tak, z Florydy do Arkansas! Zreperowalam, ziec nadal mogl uzywac te spodnie przez pare lat bo on tak ma ze niektore czesci garderoby nosi latami i  widocznie reperacja zyskala taka aprobate iz wczoraj otrzymalam nastepna Misje Reperacyjna.

 Na pierwsze spojrzenie nie podobalo mi sie rozdarcie kieszeni bedac dlugie, postrzepione i w jednym miejscu majac ubytek w ksztalcie trojkata co mowilo ze ten fragment bedzie ciezki do reperacji, ze nie obejdzie sie bez zszycia calosci kosztem sciagniecia obu czesci.

 Nie mam ani talentu krawieckiego ani maszyny do szycia wiec szylam jak umialam, bardzo drobnym niby maszynowym sciegiem cieszac sie ze w kolekcji nici znalazlam taka o odpowiednim kolorze. Gdy dotarlam do tego trojkata a nazwalam go Trojkatem Bermudzkim musialam uzyc duzego glowkowania i palcow by wszystkie trzy brzegi rozdarcia ulozyc odpowiednio i bez naruszenia zeszyc. I wiecie co? poszlo nawet szybko i dobrze i wyglada lepiej niz sie spodziewalam.

Nie tylko staranie sie, wspomagane praca z wystawionym koncem jezyka ale fakt ze robilam to na balkonie chcac miec naturalne, dobre swiatlo a na balkonie mialam pewnie temperature +36 st z dodatkiem wysokiej wilgotnosci powietrza czego nawet pracujacy wiatrak nie calkowicie zlagodzil, tak sie ze mnie lal pot ze naprawde zalewal oczy a po ilosci potu myslalby kto ze kopie rowy albo gram w tennis (bravo Coco!). 

 Pozniej ogladajac calosc odkrylam ze rozporek tych jeansow firmy Robert Graham ma ozdobe w formie haftu. Nie wiedzialam ze chlopom tak ozdabiaja rozporki bo skad skoro moj maz i syn nosza jeansy innych firm. Ale sie naprzygladalam temu haftowi bo wcale nie byl zbyt wyrazny by zdecydowac co przedstawia i doszlam do wniosku ze diabelka z rogami i widlami. Poniekad bardzo wlasciwy motyw, we wlasciwym miejscu :)))))))

 Dzisiaj ide do mlodych na pozne sniadanie - zurek na polskiej wiejskiej kielbasie - oddam zieciowi spodnie i licze na pochwale co mnie ucieszy a takze bedzie znaczylo dalszy ciag reperacji.